
Ένα Παιδί Ονειρεύεται
Το κείμενο είναι αφιερωμένο στον Διονύση Σιμόπουλο
«Από τα πρώτα χρόνια της μαθητικής μου ζωής μου άρεσε να διαβάζω. Μου άρεσε να μαθαίνω καινούρια πράγματα και να ανακαλύπτω τον κόσμο.
Δυστυχώς, το ελληνικό σχολείο δεν είναι ακόμη ώριμο να απαντήσει κάποια βαθύτερα ερωτήματά μου σχετικά με το Ηλιακό μας Σύστημα, τον Γαλαξία μας, το Σύμπαν. Για αυτό, μεταφέρομαι μέσω των βιβλίων εκεί, και ανακαλύπτω από μόνη μου τους κόσμους αυτούς. Επισκέπτομαι συχνά βιβλιοθήκες, παρακολουθώ σεμινάρια, σερφάρω στο διαδίκτυο και προσπαθώ όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο μεγάλος μας ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης, να μάθω, να μάθω.... και να μάθω.
Πολλοί άνθρωποι από τον περίγυρό μου μού λένε πως οι στόχοι μου είναι υπερβολικά υψηλοί και θα έπρεπε να είμαι πιο μετριόφρων. Να βάζω χαμηλότερους στόχους για να μην απογοητευτώ και παρατήσω την προσπάθειά μου. Εγώ, όμως, παραμένω προσηλωμένη στον στόχο μου. Έχω αποφασίσει ότι θα σπουδάσω Φυσική και θα τα καταφέρω.
Παραδέχομαι κι εγώ η ίδια πως έχω μεγάλα όνειρα. Αλλά δεν με αποθαρρύνουν. Αντιθέτως, μου δίνουν κίνητρο να προσπαθώ περισσότερο. Μετά το σχολείο, η αναζήτηση με οδηγεί να σπουδάσω στο εξωτερικό. Διευρύνω τους ορίζοντες μου και μελετώ φαινόμενα που ίσως στην Ελλάδα να μην κατάφερνα ποτέ να δω.
Η χώρα που μπορεί να μου ικανοποιήσει αυτή την απεριόριστη δίψα μου για έρευνα είναι οι ΗΠΑ. Ένα από τα πανεπιστήμια που πιστεύω μου κινούν το ενδιαφέρον και παρέχει τα εφόδια για εξέλιξη είναι το Πανεπιστήμιο της πολιτείας της Λουϊζιάνα. Στα προγράμματα σπουδών έχω βρει ένα που με ενδιαφέρει πολύ: Πολιτική Επικοινωνία και Επικοινωνία της Αστροφυσικής.
Δεν θα ήθελα, ωστόσο, να περάσω το υπόλοιπο της ζωή μου στο εξωτερικό. Πιστεύω πως η επιστροφή στις ρίζες μας και στην χώρα στην οποία γεννηθήκαμε είναι απαραίτητο στοιχείο για να νοιώθει κανείς ολοκληρωμένος σαν άνθρωπος. Για αυτό, έπειτα από την ολοκλήρωση των σπουδών μου, θα ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα και να συμβάλλω στην διάδοση της αστρονομίας στη νέα γενιά, να μαγέψω τους νέους όπως μαγεύτηκα και εγώ... ίσως μπορέσω να αναλάβω έναν ηγετικό ρόλο σε ένα μεγάλο και φιλόδοξο ίδρυμα που θα έχει προοπτικές ανάπτυξης, όπως το Ευγενίδειο Πλανητάριο.
Στόχος μου δεν είναι μόνο να καταξιωθώ ως επιστήμονας, αλλά κυρίως να προσφέρω και στο κοινωνικό σύνολο. Θα προσπαθήσω να εκλαϊκεύσω την επιστήμη, χωρίς όμως να την υποτιμώ ή να χάνει το νόημά της. Γνωρίζω πως η Ελλάδα έχει μείνει πίσω σε θέματα Αστρονομίας και Αστροφυσικής. Οι γνώστες των τομέων αυτών είναι ελάχιστοι και ο απλός λαός δεν έχει έρθει σχεδόν ποτέ σε επαφή με την Αστρονομία.
Για τον λόγο αυτό, πολλοί άνθρωποι παγιδεύονται στα κόλπα των αστρολόγων και των μέντιουμ, οι οποίοι πολλές φορές παραπλανούν και χειραγωγούν την μάζα.
Στόχος μου είναι η φυσική να γίνει κατανοητή, προσεγγίσιμη και κτήμα όλων. Για αυτό, λοιπόν, θέλω να ενημερώσω τον κόσμο, να τον ξυπνήσω.
Θέλω να αποτυπώσω τις γνώσεις και τις σκέψεις μου και να τις διαδώσω στο ευρύ κοινό....
Να γράψω πολλά βιβλία:
Για την «Άνοιξη του Σύμπαντος»,
για το γεγονός πως «Είμαστε αστρόσκονη»,
για τον «Ουρανό της Ελλάδας»,
για την « Μεγάλη περιπέτεια στο διάστημα» που θα ζήσουμε,
για τη « Γέννηση και τον Θάνατο των Άστρων»,
για τη « Βιογραφία του Σύμπαντος»....
...θα κάνω επιμορφωτικά σεμινάρια και ομιλίες σε φοιτητές, θα δημοσιεύσω άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, θα γίνω μέχρι και σεναριογράφος και θα σκηνοθετήσω αν χρειαστεί ακόμη και ντοκιμαντέρ ή επιστημονικές σειρές οι οποίες θα προβάλλονται στην τηλεόραση για να διαδώσω τη μαγική αυτή επιστήμη!
Στις περιπέτειες που θα ήθελα να διηγηθώ, θα ήθελα να αναφερθώ:
Σε «Κόκκινους Γίγαντες και Άσπρους Νάνους που ζουν χιλιάδες έτη φωτός μακριά μας»,
στους μεγάλους και μικρούς «Εξερευνητές», που παρακολουθούν με δίψα και φαντασία τα άστρα,
«Στα Μονοπάτια των Άστρων», και στο «Παράθυρο που πρόκειται να ανοίξει για να εξερευνήσουμε στο Σύμπαν».
Φυσικά θα εκμεταλλευτώ οποιαδήποτε δημοσιογραφική ευκαιρία μου δίνεται για να μπορέσω να μεταδώσω την λατρεία μου για την Αστρονομία.
Για να παραμένω πάντα ενημερωμένη, θα προσπαθήσω να ενταχθώ σε όσες περισσότερες διεθνείς επιστημονικές οργανώσεις μπορώ, όπως στην Διεθνή Εταιρεία Πλανηταρίων, στην Βασιλική Αστρονομική Εταιρεία της Αγγλίας, κ.ά.
Έτσι νομίζω πως θα μπορέσω να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου στην εξέλιξη την επιστήμης, αλλά θα ξέρω πως επίσης προσέφερα, βοήθησα και συνέβαλα στην ανάπτυξη του επιστημονικού τομέα της αγαπημένης μου Ελλάδας.
Αντιλαμβάνομαι πως όλα αυτά τα όνειρα απαιτούν πολλή προσπάθεια, ώρες δουλειάς και ίσως προϋποθέτουν πολλαπλές αποτυχίες αλλά εγώ δεν θα το βάλω κάτω.
Ίσως να αποτελώ μια εξαίρεση στο σύνολο των ανθρώπων, αλλά...
Θα συνεχίσω να ονειρεύομαι.... Θα συνεχίσω να προσπαθώ.
..και όταν βρεθώ ξανά με τον παππού μου τον Διονύση, θα του λέω ιστορίες για τους μακρινούς γίγαντες και νάνους, όπως μου εξιστορούσε όταν ήμουν μικρός....»