Radithor

Όταν τα ενεργειακά ποτά περιείχαν πραγματική ραδιενέργεια...

Το ράδιο είναι χημικό στοιχείο. Αργυρόλευκο μέταλλο των αλκαλικών γαιών, που πολύ γρήγορα οξειδώνεται όταν εκτίθεται στον ατμοσφαιρικό αέρα και γίνεται μαύρο. Όλα τα ισότοπα του ραδίου είναι πολύ ραδιενεργά και το πιο σταθερό από αυτά, το 226Ra, έχει ημιζωή 1.601 έτη και διασπάται σχηματίζοντας ραδόνιο. Εξαιτίας του μεγέθους της αστάθειάς του, το ράδιο είναι φθορίζον και εκπέμπει μια απαλή γαλάζια λάμψη.

Λίγο μετά την ανακάλυψη του ραδίου, εμφανίστηκε μια ομάδα επαγγελματιών που ενδιαφέρθηκαν για τις δυνάμεις αυτού του νέου ραδιενεργού στοιχείου. 

Έτσι, δημιουργήθηκε μια φιλοσοφία θεραπείας, που ονομαζόταν «Ήπια Θεραπεία με Ράδιο» και περιλάμβανε την από του στόματος ή παρεντερική χορήγηση ποσοτήτων μικρογραμμαρίων ραδίου και των θυγατρικών του ισοτόπων, συχνά ως θεραπείες για ρευματικές παθήσεις, υπέρταση και μεταβολικές διαταραχές. 

Οι κατασκευαστές φαρμάκων με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ανταποκρίθηκαν σε αυτήν την αγορά παράγοντας μια ποικιλία ραδιενεργών παρασκευασμάτων χωρίς ιατρική συνταγή, συμπεριλαμβανομένων χαπιών, ελιξιρίων και αλοιφών.

Ένα τέτοιο προϊόν ήταν το Radithor, ένα δημοφιλές και ακριβό μείγμα ραδίου 226 και ραδίου 228 σε απεσταγμένο νερό.

Το Radithor κατασκευάστηκε από το 1918 έως το 1928 από την Bailey Radium Laboratories, New Jersey. Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας και επικεφαλής των εργαστηρίων ήταν ο William J. A. Bailey, που εγκατέλειψε το Κολλέγιο του Χάρβαρντ, και δεν ήταν γιατρός. Διαφημίστηκε ως "A Cure for the Living Dead" καθώς και ως "Perpetual Sunshine". 

Το Radithor διαφημίστηκε ως αποτελεσματική θεραπεία για περισσότερες από 150 «ενδοκρινολογικές» ασθένειες, ιδιαίτερα την κούραση και τη σεξουαλική ανικανότητα. Περιείχε τουλάχιστον 1 μικροκουρία Ra-226 και Ra-228.

Πάνω από 400.000 μπουκάλια πωλήθηκαν παγκοσμίως, με αξία 1 δολάριο το καθένα, και περιθώριο κέρδους περίπου 400%, μεταξύ 1925 και 1930. Ο κατασκευαστής του προϊόντος, William J. Bailey, πρόσφερε 1.000 $ σε όποιον μπορούσε να αποδείξει ότι το προϊόν περιείχε λιγότερο από το αναφερόμενο ποσό. Κανείς δεν το έκανε ποτέ.

Ο θάνατος του εκατομμυριούχου αθλητή του Πίτσμπουργκ Eben M. Byers, ο οποίος ήταν άπληστος χρήστης του Radithor, από δηλητηρίαση με ράδιο το 1932 έδωσε τέλος σε αυτή την εποχή και ώθησε την ανάπτυξη ρυθμιστικών ελέγχων για όλα τα ραδιοφάρμακα. Πέθανε από πολλαπλούς καρκίνους που προκλήθηκαν από την ακτινοβολία του Radithor. Ένα άλλο αποτέλεσμα του Radithor ήταν να του πέσει το σαγόνι λόγω μεγάλης ακτινοβολίας στο σώμα. Ο Byers θάφτηκε σε ένα φέρετρο με επένδυση από μόλυβδο. Όταν εκτάφηκε το 1965 για μελέτη, τα λείψανά του ήταν ακόμα ραδιενεργά και μετρήθηκαν σε 225.000 μπεκερέλ.

Τελικά, αποδείχθηκε πως το Radithor είχε ως παρενέργειες σοβαρά προβλήματα υγείας, ψυχικές διαταραχές, διάφορους τύπους καρκίνου, μέχρι και τερατογενέσεις.